De Atlantische kust.

Als een stel bejaarden. Dat is zoals we gisteren onze route hebben volbracht als gevolg van spierpijn en wat knie klachten.
Niet te vlug, maar met aandacht voor de omgeving. Een klaproos in het veld, een kasteel of een kat in het raam.
Eigenlijk zoals de reis bedoeld was.

De kat had iets, dus ik maakte een foto. Onder protest van Dennis, want ik stond bij mensen voor de deur.
Toen een 2e kat naar buiten kwam werd hij nog ongeduldiger. Schiet nou maar op. Op het moment dat de eigenaar van het pand naar buiten kwam, vond Dennis het gênant worden.
De eigenaar bleek alleen nieuwsgierig wat ik aan fotograferen was. Keek omhoog zag de katten, glimlachte en ging weer naar binnen.
Zie je nou wel, niets aan de hand.
Uiteindelijk kwam er zelfs nog een 3e kat. Dus hiervan ook nog maar een foto gemaakt. Grappig toch?

Al improviserend leek het ons leuk om voor de 2e week ook een ander soort Frankrijk te zien.
Die van de Atlantische kust. We gingen naar La Rochelle.

En anders is het inderdaad. Waar we eerst alleen door boerenlandschap en dito dorpjes reden, zitten we nu in het Scheveningen van Frankrijk. Maar dan met allemaal jachten.
Toevallig ook nog allemaal activiteiten, dus extra leuk.

Morgen dalen we weer verder af naar het zuiden. Want Bordeaux blijft het doel!